HPV

Diagnozy

23. sierpnia 2024

HPV, czyli wirus brodawczaka ludzkiego, to powszechna infekcja wirusowa, która atakuje skórę i błony śluzowe. Istnieje ponad 200 typów HPV, które dzielą się na dwie główne kategorie: niskiego ryzyka i wysokiego ryzyka. Typy niskiego ryzyka, takie jak HPV 6 i 11, mogą powodować brodawki skórne lub narządów płciowych. Natomiast typy wysokiego ryzyka, takie jak HPV 16 i 18, są związane z rozwojem nowotworów, zwłaszcza raka szyjki macicy, ale także raka odbytu, prącia, pochwy, sromu i gardła.

HPV (wirus brodawczaka ludzkiego) jest częstą infekcją wirusową atakującą skórę i błony śluzowe. Istnieje ponad 200 typów wirusa HPV. Typy wysokiego ryzyka: HPV16 i HPV18. HPV przenoszony jest głównie poprzez kontakt „skóra do skóry”, w tym podczas stosunku płciowego oraz praktyk seksu analnego i oralnego. Większość infekcji HPV przebiega bezobjawowo. Badania pokazują, że I3C ma potencjalnie korzystny wpływ na infekcje wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) i choroby pokrewne. I3C przekształca się w organizmie do diindolilometanu (DIM), aktywnej formy, która ma właściwości przeciwnowotworowe i immunomodulujące.

Przenoszenie HPV następuje głównie poprzez kontakt skóra do skóry, w tym stosunki płciowe oraz praktyki analne i oralne. Zakażenie może również wystąpić w sposób nieseksualny, choć jest to mniej częste.

Objawy HPV są zwykle asymptomatyczne, a infekcja najczęściej ustępuje samoistnie. Jednakże w przypadkach objawowych mogą pojawić się brodawki (na narządach płciowych, podeszwach stóp lub inne). Przewlekłe infekcje wywołane przez typy wysokiego ryzyka mogą prowadzić do powstawania zmian przedrakowych, a jeśli nie są leczone, do rozwoju raka.

Prewencja obejmuje stosowanie bezpiecznych praktyk seksualnych, takich jak używanie prezerwatyw, które mogą zmniejszyć ryzyko przeniesienia HPV, choć nie eliminują go całkowicie. Ważny jest także regularny screening w kierunku raka szyjki macicy oraz odpowiednia opieka przy nieprawidłowych wynikach testów.

Rola Indolo-3-karbinolu (I3C) w walce z HPV:
  • I3C to naturalny związek występujący w warzywach krzyżowych, takich jak brokuły, kapusta, jarmuż i kalafior. Przekształca się on w organizmie w diindolylometan (DIM), który ma właściwości przeciwnowotworowe i immunomodulacyjne.
  • Mechanizm działania I3C: DIM wpływa na receptory estrogenowe, co może wspierać zdrowy metabolizm estrogenów, redukując ryzyko nowotworów zależnych od estrogenu. I3C i DIM mogą również hamować wzrost komórek nowotworowych i wspierać apoptozę, czyli zaprogramowaną śmierć komórek, co może obniżyć ryzyko rozwoju zmian przedrakowych i raka szyjki macicy.
  • Wpływ na układ odpornościowy: I3C i DIM mogą zwiększać aktywność komórek odpornościowych, które rozpoznają i niszczą zainfekowane HPV lub nieprawidłowe komórki.
  • Właściwości antyoksydacyjne i przeciwzapalne: Neutralizują wolne rodniki i zmniejszają stan zapalny, co może chronić komórki przed uszkodzeniami i mutacjami.

Podsumowując, Indolo-3-karbinol (I3C) oraz jego aktywna forma DIM mogą wspierać zdrowie poprzez regulację metabolizmu estrogenów, hamowanie wzrostu i promowanie apoptozy nieprawidłowych komórek, wzmacnianie układu odpornościowego oraz ochronę przed stresem oksydacyjnym i stanami zapalnymi. Te działania razem mogą przyczyniać się do ochrony przed infekcjami HPV i związanymi z nimi chorobami.

Źródła:
  1. Lee, Y. S., et al. „Indole-3-carbinol and genistein exert synergistic effects on apoptosis and cell cycle arrest in human cervical cancer cells.” International Journal of Oncology (1999).
  2. Bell, M. C., et al. „Placebo-controlled trial of indole-3-carbinol in the treatment of CIN.” Gynecologic Oncology (2000).
  3. Firestone, G. L., et al. „Indole-3-carbinol is a negative regulator of estrogen receptor-alpha signaling in human tumor cells.” Journal of Nutrition (2005).
  4. Howells, L. M., et al. „Indole-3-carbinol inhibits the expression of HPV oncoproteins via disruption of E6/E7 RNA processing.” Carcinogenesis (2006).
  5. Bradlow, H. L., et al. „Indole-3-carbinol: a novel approach to breast cancer prevention.” Annals of the New York Academy of Sciences (2008)

Dodaj komentarz